Şubat 05, 2010

kış doksanı

tek bildiğim; boyutları kırıp gözlerinden öpesim gelir o anlarda.
(korkarım, ya camdansa gözlerin
kırılırsa ilk öpüşte
korkarım, candır ya kucağın
ve odanın tavanına asılı bir hayaldir beni kucaklayışın, kış vakti iş dönüşlerinde).



(blue alert-madeleine peyroux
girl, you'll be a woman soon-urge overkill)

bal-kivi-portakal.

4 yorum:

Android dedi ki...

heidi! nasıl, neden, ne oluyor?

Vivien Skylark dedi ki...

android: oh be, bir ses geldi sonunda!:) korktum ben de; nasıl, neden, ne oluyor, nerdeyim ben dedim. ama oh, iyi ki burdasın android hanım. iyi ki! :)

Android dedi ki...

ah heidi hanımcığım bir ara dünyadan kopmuş olabilirim ama bilirsiniz ki sizden ve bloglarınızdan asla kopamam =)ama dünyadan kopmak da isteğimiz dışında gerçekleşti biliiz..=) iyi geldi hoş oldu..

bir de ee şey.. özlemişim... =)

Vivien Skylark dedi ki...

android: hislerimiz karşılıklı efendim. mutlu ettiniz beni sabah sabah. :) gözlerinizden öperim.